Pogona Vitticeps

Dierlijke voeding

Bij een gezonde en evenwichtige voeding voor Baardagamen behoort ook levend voedsel. Er zijn heel veel verschillende diervoeders verkrijgbaar in dieren speciaal zaken. Een volwassen Baardagaam eet ongeveer 40% levend voedsel en 60% groente en fruit. 

Jonge dieren eten meer dierlijk voedsel dan plantaardig voedsel. Naarmate de dieren ouder worden zal dit geleidelijk veranderen. 75% Bestaat uit dierlijk voedsel en 25% uit plantaardig voedsel.

Als de dieren volwassen zijn, kun je ze beter niet elke dag voedseldieren geven. Sommige dieren (die van karakter minder gulzig zijn) kun je elke dag levend voedsel aanbieden. Ze zullen dan zelf aangeven of ze trek hebben.  

Niet elke baardagaam stopt met eten als ze vol zijn, hierdoor bestaat het gevaar van overvoeding. Bij overvoeden bestaat er gevaar voor de gezondheid. Voorkom overeten! (zie ook gezondheidszorg).  

Voer alleen voedseldieren, en nooit andere (zelf gevangen) dieren als kevers, nestmuizen, of amfibieën, deze kunnen de agame beschadigen of vergiftigen. Laat de voedseldieren nooit in het terrarium lopen. Wanneer de dieren uitgegeten zijn, verwijder dan overtollige voedseldieren uit het terrarium. De insecten en/of knaagdieren kunnen de baardagaam beschadigen. (Bij zieke en/of ernstig verzwakte dieren kunnen sommige insecten en knaagdieren erge schade aanbrengen).

Kijk in de voedingslijst voor een indicatie van welke voeding u aan uw baardagaam kunt geven. Klik hier! 

Lijst met dierlijke voeding:

Buffalowormen:

Dit zijn kleine wormpjes, die goed gegeten worden door de jonge baardjes. Geen geschikte voeding voor volwassenen. 

De larve (buffaloworm) zijn het meest bekend onder de mensen. Uit deze wormen komt de buffalokever. De buffalokever lijkt op de meeltor, maar blijft kleiner. 

De volledige ontwikkelingsstadia bedraagt ongeveer een 6 tal weken en dit bij +-27°a 28° De vochtigheid moet dan +- 75 tot 80% zijn.

De buffaloworm is veel-eter en veelvraat en wordt vaak gevoederd met oud brood, aardappel, wortel en appel. Beste bewaartemperatuur is tussen 10 en 15°C. Zo gaat hij langzamer verpoppen.

Meelwormen:

De meelworm is eigenlijk ook geen worm maar een larve van torren. De meelworm leeft in de natuur van vermolmd hout, maar ook van o.a. tarwemeel en kan een plaag zijn voor graan- en melkverwerkende bedrijven. 

De meelworm lijkt sprekend op een verkleinde uitgave van de morioworm. Het zijn wormachtige larfjes die groter worden en bij een lengte van ongeveer 4 cm gaan verpoppen. Ze worden dan een kever.

Meelwormen vervellen meerdere malen tijdens hun groei. De meelworm is vlak na een vervelling eerst wit en verkleurt later naar goudbruin.

Ondanks dat de baardagamen ze wel erg lekker vinden zijn ze niet erg gezond. Dit omdat ze te vet zijn en weinig essentiële voedingsstoffen bevatten. Daarnaast kunnen de harde pantsers voor verstoppingen zorgen.

Moriowormen:

De zogenaamde moriowormen lijken sterk op meelwormen, maar de morio worm is duidelijk groter. De morioworm heeft een zwarte kop en zwarte staartsegmenten. De larven/wormen zijn ca. 6 cm lang, net voor het verpoppen. Ze kunnen met hun zes korte pootjes verrassend snel kruipen en hebben een erg glad lijf. 

De dieren bevatten redelijk wat eiwit en zijn een goed onderdeel van de voeding. Voer natuurlijk niet te veel. De dieren hebben een vrij harde schil/pantser, wat voor verstoppingen kan zorgen. Daarnaast geven de wormen een verzadigd gevoel wanneer de baardagaam deze eet. 

Wanneer de morioworm ruimte heeft om zich alleen terug te trekken, zal deze worm ontpoppen tot een moriokever. De kever is zwart en wordt ongeveer 2,5 cm groot.

Phoenix worms:

Phoenix Worms ® worden aanbevolen door dierenartsen en worden veel gebruikt in dierentuinen. De Phoenix Worms zijn tot 7 weken houdbaar bij kamertemperatuur. In de koeling zijn ze zelfs nog langer houdbaar.

De larve zijn zeer rijk is aan calcium en fosfor. Phoenix Worms zijn een natuurlijk wapen tegen coccidia. Dit komt doordat de Phoenix Worms® het gunstige Laurine zuur bevatten. 

Bovendien zijn de larven vetarm en bevatten ze 23 tot 61 keer meer calcium dan andere voederdieren. Dit hoge calcium gehalte zorgt bij vele zieke dieren voor een genezende werking. Er gaan zich vele verhalen de ronde waarbij huisdieren die weinig tekenen van leven vertoonden weer beter werden bij het voeden van Phoenix Worms®.

Regenwormen:

Deze zijn gewoon in de tuin te vinden. Regenwormen hebben een langwerpig, typisch wormachtig lichaam zonder poten en ook andere aanhangsels ontbreken. 

Er zijn verschillende soorten regenwormen. In Nederland en België komen 25 soorten voor (wereldwijd 2200). Regenwormen komen wereldwijd algemeen voor, uitgezonderd in droge klimaten en op Antarctica. 

De regenworm bestaat uit talrijke segmenten. Het aantal segmenten neemt met het ouder worden toe doordat in een speciale groeizone vlakbij het uiteinde nieuwe segmenten ontstaan.

De Latijnse naam is; Lumbricidae.

Kakkerlakken:

De kakkerlakken (Blattodea) lijken enigszins op kevers, maar zijn toch heel verschillend. De lengte van diverse soorten kakkerlakken varieert van minder dan een centimeter tot 8.  

Steeds meer mensen ontdekken de goede eigenschappen die deze soort tot een gewillig voederdier maakt. Er zijn verschillende soorten kakkerlakken. De bekendste is toch wel de Red runner. Veel hagedissen soorten eten deze kakkerlakken. 

Kakkerlakkenplagen in huis kunnen moeilijk te bestrijden zijn, omdat de kakkerlakken in spleten wegkruipen en verbazend goed tegen de meest gebruikte gifstoffen kunnen. Daarom zijn mensen vaak terughouden met het houden van deze voedseldieren.

Krekels algemeen:

Krekels zijn uitstekend voer voor reptielen, vissen, vogels en insectenetende zoogdieren, (als b.v. knaagdieren, egels enz). 

De vrouwtjes zijn te herkennen aan de zichtbare legbuis aan het einde van het lichaam waarmee de eitjes in de bodem worden afgezet. De legbuis heeft bij deze soort een verdikking aan het uiteinde. De cerci zijn zowel bij de mannetjes als bij de vrouwtjes relatief lang en draadvormig.

De meeste krekels zijn redelijk makkelijk te kweken. Het is alleen lastig om grote groepen krekels in leven te houden ivm kannibalisme.

Huiskrekels:

De huiskrekel is zonder twijfel de meest populaire krekel soort die gebruikt word als voederdier. Met een lengte van om en nabij 15 tot 20 mm is het een ideale voederdier voor reptielen. De kleur is bruin met geelbruine vlekken, de onderzijde is lichter. Op de kop zijn twee donkere tot zwarte banden aanwezig.

De huiskrekel kan alleen overleven in verwarmde gebouwen, alleen in de zomer is de soort buiten te vinden bijvoorbeeld rond vuilnisbelten. De krekel is het hele jaar door te vinden en is voornamelijk 's avonds en 's nachts actief. Het geluid is een typisch getjsirp dat goed te horen is.

Ze zijn ook makkelijk te kweken, maar bij huiskrekels onderling heerst heel veel kannibalisme. Er is speciale gel op de markt als krekel voeding. Ze moeten namelijk ook veel vocht krijgen, maar in een klein laagje water verdrinken de krekels al snel.

Steppekrekels:

De steppekrekel is een vrij rustig soort gezien ze minder herrie maken als de huiskrekel en véél minder als de veldkrekel. 

Deze steppekrekel zal net als de veldkrekel ook niet zo hoog en ver springen als de gewone huiskrekel. Verder heeft de steppekrekel meer "vlees" aan zich als de huiskrekel gezien ze wat groter en dikker worden en zijn ze ook wat voedzamer. 

Andere voordelen van deze steppekrekels ten opzichte van de andere krekels is dat deze een stuk langzamer zijn en ze vereisen ook hogere temperaturen waardoor ze niet lang kunnen overleven wanneer ze in huis ontsnappen! 

Daarnaast heerst er ook minder kannibalisme als bij de gewone huiskrekels.

Veldkrekels:

De veldkrekel heeft vleugels maar leeft voornamelijk op en in de bodem. Hij heeft een rond lichaam en een gedrongen bouw. Kop en halsschild zijn zeer stevig en glanzend zwart en daardoor makkelijk te herkennen. Alleen de vleugelbasis is lichter tot geel.

De mannetjes worden 18 tot 26 millimeter lang, vrouwtjes worden 19 tot 27 mm. De mannetjes zijn echter ook makkelijk van de vrouwtjes te onderscheiden doordat deze laatsten een duidelijk zichtbare legbuis hebben waarmee de eitjes in de bodem worden afgezet.

Het biotoop van de veldkrekel bestaat uit zonnige, droge en licht begroeide plaatsen. De Latijnse naam voor deze krekel is: Gryllus campestris.

Knaagdieren:

Wanneer de baardagaam groot genoeg is, kunnen er verschillende nestdieren gevoerd worden als b.v. pinkies (nest- muizen en ratten), hamsters enz. 

De nestdieren bevatten veel calcium wat goed is voor de baardagaam. Vooral wanneer de vrouwtjes eitjes aanmaken kunnen ze extra voedingstoffen als calcium goed gebruiken . Ook na het leggen van de eitjes zijn nestmuisjes goed om ze weer aan te laten sterken. In deze periode kunnen ze soms 2 x per week een of twee nestmuisjes verwerken.

Kijk wel uit met het voeren van nestdieren. Deze mag je niet te vaak voeren, hierdoor kunnen ze nierproblemen of leververvetting krijgen en zelfs in het ergste geval uiteindelijk aan overlijden. 

Het is voldoende om zo´n 1x per 3 maanden een nestdier te voeren. 

Sprinkhanen:

De sprinkhaan is na de krekel momenteel nummer 2 meest gegeven voedseldier onder de reptielenhouders. Sprinkhanen staan ook altijd hoog op het verlanglijstje bij baardagamen.

Sprinkhanen kweken lijkt makkelijk. Op zich is dat het ook, maar dan op kleine schaal. Sprinkhanen worden vaak in verschillende maten aangeboden. Ze bevatten veel eiwitten, mits voldoende gevoerd! 

Sommige mensen knippen de vleugels eraf voor ze deze voeren aan hun reptielen, dit is totaal niet nodig. Als de sprinkhanen kunnen vliegen zijn ze moeilijker te pakken voor de baardagaam, waardoor de baardagaam meer moet bewegen om de sprinkhaan te pakken. 

Let wel op met het voeren van sprinkhanen. De haakjes op de poten kunnen namelijk in de bek, tussen de tanden vast blijven zitten, waardoor de bek kan gaan ontsteken.

Wasmotlarve:

Grote wasmotten zijn grijs of bruin, ongeveer 1,5 cm lang met een vleugelbreedte van 2-3 cm. De eieren zijn wit en zeer klein. 

Deze insecten zijn sterk, reukloos en gemakkelijk te kweken. De larven zijn melkwit of licht getaand. 

Wanneer ze verstoord worden kruipen ze zeer vlug achteruit, even vlug als ze vooruit kruipen. 

De larven spinnen zijden draden terwijl ze eten. Wasmotlarve zijn geen echt onderdeel van de voeding. Wasmotlarve bevatten namelijk weinig voedingsstoffen voor de baardagaam en veel vet. Dit wordt zo af en toe als lekkernij “snoepjes” gegeven.

Katten- honden brokken:

Kattenbrokjes voor de baardagaam, dat klinkt misschien een beetje gek. Maar agamen mogen ook af en toe katte- of hondenvoer. Sommige mensen geven nat voer (blikvoer) voer, dit bevat echter meer conserveringsmiddelen dan droogvoer (brokjes). Hondenbrokken zijn vaak groter en hebben vaak een andere structuur dan kattenbrokken. Daarom adviseren wij om hoogwaardige kattenbrokjes (b.v. seniorenvoeding van veterinaire merk) te geven. 

De brokjes mogen nooit droog gevoerd worden omdat deze vaak uitzetten wanneer ze vochtig worden. Wanneer de brokjes droog gegeten worden, kunnen ze in de buik dus nog gaan uitzetten. Geef de baardagamen maar heel zelden katten- of hondenbrokjes. 

Kattenbrokken worden over het algemeen gegeven wanneer ze minder voedseldieren willen eten, om te zorgen dat de baardagaam toch (dierlijke) eiwitten binnen krijgt. 

Het is echter niet goed om te vaak of te veel brokjes te geven ivm het zout- en vetgehalte in de brokjes. (dierlijke voeding voor katten-honden wordt namelijk vaak op smaak gebracht met vetten) Te veel zout in de voeding kan de lever van de baardagaam aantasten.